Vorige keer zaten we nog in Geritale.

Ik zit nu in Kandy te typen. En in de tussentijd hebben we geslapen in Trincomalee en Digane.

Trincomalee is een plaatsje aan de oostkust van dit eiland. Het hotel ligt nagenoeg aan het strand. De attractie hier is een eiland, dolfijnen en snorkelen. Helaas weet onze gids te melden dat dit niet mogelijk is om dat het a, out of season is, b, the sea is too rough. Een redelijke teleurstelling dus. Gelukkig is het strand mooi, het zwembad geduldig. In de plaats zelf is een oud Nederlands fort met de mooie naam Frederic. En in dat fort uiteraard een tempel. De trip ernaar toe is ietwat afzien. Het is best warm en vochtig hier en de weg is alleen maar omhoog. Reden voor diverse medereizigers om gebruik te maken van een tuktuk.

Het ritselt hier in Sri Lanka werkelijk van die dingen. Het is een heel laagdrempelige vorm van vervoer, zowel voor de passagiers als voor de eigenaar/driver. De dingen hebben een aanschafprijs van zo'n 1.500.000 roepie, zeg een kleine 5000 euro. Het aflossen (20.000) geschiedt per maand. Daarna is het walmende vehicle vrij van kosten en kan de eigenaar wat meer verdienen.

Voor de passagiers, zij betalen ongeveer 150 roepie per km, of wat je afspreekt met de driver.

Wij zijn vandaag in Kandy met zo'n ding naar de botanische tuin geweest, zo'n 10 km en hebben een prijs met de man gemaakt, 3000 roepie, heen en terug, hij wacht op ons bij de tuin. Onze driver heeft nog een jaar betaling te gaan en dan is de witte Ferrari zijn eigendom. De man, een Tamil, spreekt voortreffelijk Engels, hij heeft in Dubai voor een Engelse firma gereden. Maar met vrouw en kind werd het daar te duur voor hem en hij is weer terug. Hij ontpopt zich als een onderhoudende gids, stopt af en toe voor een foto moment, verteld ook het een en ander over zijn land. We zijn blij met hem. Botanische tuin is ook een aanrader, echt mooi aangelegd en onderhouden. Een uitgebreide bomenbibliotheek, arboretum, bloemen, heester, de complete flora is hier vertegenwoordigt. Rustgevend in deze best hectische stad.

Op de terugweg willen we graag een echte koffie. Ceylon is natuurlijk thee, en koffie is hier Nescafé. Eerste stop is een groot restaurant, maar het apparaat is daar stuk, en dat zal nog wel een paar jaar zo blijven verwacht ik. Maar de driver heeft een alternatief, Secret Alley. Een kruip door, sluip door toegang, maar met echte bonen en een verrukkelijk verse brownie met ijs.

Daar word je weer Nederlander van.

Terug in het hotel rekenen we 5000 roepie bij de man af, waar hij zichtbaar blij mee is. Wij blij, hij blij.

Maar terug naar mijn fort, de tocht omhoog was dus warm. Boven worden verwelkomd door de lokale versie van de Kalverstraat. Je kunt blijkbaar alles gebruiken voor zo'n tempelbezoek. Wierook, speelgoed, potten en pannen, goed bedoelde zooi uit China, name it.

Zo'n tempelbezoek is een dingetje. Geen blote benen, schouders, schoenen, wel bloot hoofd. Wel foto’s buiten, geen foto’s met beelden, geen foto’s in de tempel. Dus sarong om en sokken aan. De tegels zijn soms onaangenaam heet. In de tempel zelf lopen wat tempelbedienden wat vaags te doen. Offers brengen en weer weghalen, hier wat vegen en niet opruimen. En in de tussentijd kijken of de toeristen zich wel aan hun mores houden. Een van onze medereizigers kan, medisch, niet zonder schoenen. De wacht beneden accepteerde dat, maar de tempelnazi's dus niet. Ze gaan hem bijna te lijf. De man wordt door een geüniformeerde wacht weggesleept uit het tempelcomplex.

Na deze belevenissen nog even vrij de stad in. Maar dat is, naast een markthal, niet echt de moeite waard. Verkeer, telefoonwinkels, vage stalletjes, maar niet echt dat je zegt, kijk iets typisch lokaal. Maar wellicht is dat het ontwikkelende Sri Lanka wel. Het typisch lokale wat uitgewisseld wordt voor de overal aanwezige waar en reclame.

Het is dus eigenlijk geen straf om aan het strand te zitten. Er zijn wat redelijke tot goede eettentjes. Heerlijk een sizzling plate met beef en groenten, Anna iets met garnalen en een heerlijk gekoelde mango-vruchten-vla. Lekkere cocktail toe, wie doet je wat.

Na het strand verplaatsing naar een ecolodge, net woord voor een ietwat shabby onderkomen, meeste voorzieningen deden het niet, inclusief de keuken en internet. Tekenend dat niemand inschrijft op een facultatieve lunch. We wachten liever tot we in Kandy zelf zijn.

Maar bij het eco-gevoel hoort een jungletocht met als hoogtepunt zwemmen bij een waterval. De gids verzekerd, flat route, maar liever geen flipflops. Het eerste deel ligt er inderdaad een redelijk pad, maar op het eind waren de pad-centjes op en is het klauteren, glissen en glijden over de rotsen, bladeren en boomstammen. Ook een soort van evenwichtsbalk over de rivier deed het eco-gevoel tot zeldzame hoogte stijgen. De talloze bloedzuigers die ons aanvielen droegen daar ook hun steentje aan bij.

Zo'n bloedzuiger, zeg een kleine regenworm, zuigt/bijt zich vast, scheidt wat antistollingsmiddel toe en doet zich tegoed aan je bloed.

Ik heb er een vijftal geteld, en dat was ook wel het gemiddelde. Maar heb dus wel mijn hoofd onder de waterval gehouden. Check...

En nu dus dag twee in Kandy, leuk, chaotisch, druk stadje midden in Sri Lanka. Gister Valentijnsdag, hier uitbundig gevierd, alles hartjes en rood. Groots buffet, echt smakelijk en muziek en dans. Leuk. Blijkbaar leeft het hier meer dan bij ons thuis. We nemen het gewoon mee als leuke herinnering.

Vind dit wel weer even voldoende voor vandaag. Laterz...